Cervicale osteochondrose

Cervicale osteochondrose is een progressief degeneratief-dystrofisch proces, dat leidt tot uitputting, vervorming en vernietiging van de tussenwervelschijven van het cervicale gebied. Het verlies van schok -absorberend kraakbeen veroorzaakt pijn, zowel vanwege de blootstelling van de gewrichtsoppervlakken (spondylarthrose) als door de verfijning van de zenuwwortels van het ruggenmerg.

Bij afwezigheid van tijdige behandeling is het mogelijk om de wervelkolom te ossifiëren met het verlies van zijn natuurlijke flexibiliteit, de bloedtoevoer naar de hersenen verminderde, de verslechtering van de nerveuze geleiding in die delen van het lichaam die de wortels van de cervicale wervelkolom innerveren.

Pathologie kan zich zowel onafhankelijk als onderdeel van een algemene schade aan de wervelkolom ontwikkelen met de dekking van de borst, lumbale en sacrale delen.

Algemene informatie

Er wordt aangenomen dat osteochondrose van de cervicale wervelkolom vaker voorkomt dan in andere afdelingen. In feite is dit niet zo - dystrofische fenomenen ontwikkelen zich gelijkmatig op alle punten van de maximale belasting - in het gebied van de hoofdbochten van de wervelkolom (hoe lager de afdeling zich bevindt, hoe groter de belasting die het draagt). De symptomen van cervicale osteochondrose zijn echter meer uitgesproken, dus ze lijken vaker. Dit komt door de hoge mobiliteit van de wervels van de nek, die tegelijkertijd het hoofd vasthouden, evenals met de eigenaardigheid van de uitgangen van de draaiende wortels van het ruggenmerg.

Opmerking! Volgens de statistieken treft de ziekte meer dan 60% van de midden- en oudere mensen. Onlangs is echter een verjonging van het pathologische proces waargenomen - pathologie wordt gevonden bij jongeren en zelfs bij adolescenten. Dit komt door de algemene automatisering van studie en werk, evenals een afname van fysieke activiteit en een verslechtering van de kwaliteit van voeding.

Gezien het leeftijdsgroep kunnen 2 vormen van cervicale osteochondrose worden onderscheiden - fysiologisch en pathologisch.

Fysiologisch procesHet wordt geassocieerd met de natuurlijke veroudering van het lichaam, wanneer de symptomen van de ziekte een gevolg zijn van de geleidelijke slijtage van de tussenwervelschijven. Het proces vindt plaats onder invloed van het endocriene systeem en is een gevolg van de menopauze. De vernietiging van de kraakbeenstructuren begint vanuit het midden van de tussenwervelschijf en gaat vergezeld van een geleidelijke vervanging van het kraakbeenweefsel van het vezelachtige. De pathologie is onomkeerbaar, maar kan worden gecompenseerd door speciale geneesmiddelen.

Pathologisch proces Het wordt geassocieerd met abnormale destructieve veranderingen in het lichaam - immuun, dystrofisch, inflammatoire, metabolisch. Allereerst zijn onderhuidse weefsels betrokken zoutzouten op botstructuren verschijnen, zenuwwortels zijn ontstoken, atrofie of skeletspierhypertoniciteit treedt op, wat leidt tot bloedsomloopstoornissen in het hoofd en de groef. Met tijdige diagnose wordt de pathologie behandeld en eindigt met het volledige herstel van de gezonde functie van organen en weefsels.

Stadia van cervicale osteochondrose en hun symptomen

Er zijn 4 hoofdfasen van het pathologische proces:

• 1e fase-wordt uitgedrukt door licht ongemak en spieroverspanning in het zieke gebied, kraakbeenschijven verliezen hun stabiliteit;
• 2e stadium-lokale pijn verschijnt, vooral bij hoofdbewegingen. De tussenwervelschijven zijn vervormd, de vezelige ring begint in te storten, de afstand tussen de wervels is verminderd;
• 3e fase-de pijn wordt intensiveerd en wordt constant, de beweging wordt beperkt. De hoofden van het hoofd kunnen gevechten van duizeligheid, misselijkheid, een schending van de bloedtoevoer naar de hersenen veroorzaken, leidt tot algemene lethargie, snelle vermoeidheid, verminderde concentratie, het kraakbeenweefsel is dunner, de wervels zijn gesloten, de vezelachtige ring wordt volledig vernietigd met de opkomst van het risico van intervertebrale hernia;
• Het 4e stadium-het pijnsyndroom immobiliseert volledig het nekgebied, de bloedcirculatie van de hersenen is verstoord en vereist constante drugssteun, de wervels beginnen samen te groeien.

Cervicale osteochondrose: tekenen, symptomen van pathologie

In de eerste fasen is osteochondrose asymptomatisch. Naarmate de ziekte zich ontwikkelt, is een onderscheidend kenmerk de aanwezigheid van pijnlijke of ongemakkelijke sensaties in het hoofd, de nek en de borst, minder vaak de bovenste ledematen.

Alle mogelijke symptomen kunnen voorwaardelijk worden toegeschreven aan 4 soorten syndromen: hart, wervel, roy (nerveus) en spinale slagadersyndroom (met bloedsomloopstoornissen).

Gewerveld syndroom:

• Crunch in de nek bij het draaien/kantelen van koppen;
• Met de voortgang van de ziekte komen pijn en bewegingsproblemen op;
• Morfologische aandoeningen van de structuur in het lichaam van de wervel- en intervertebrale ruimte (zichtbaar op de X -Ray).

Hartsyndroom:

• kortademigheid, zwakte;
• een gevoel van onvolledige ademhaling, gebrek aan lucht;
• Spontane fenomenen van de cardiovasculaire systeem-angina pectoris, doekpijn, verbranding;

Rook -syndroom:

• gevoelloosheid van de tong, schouders, vingers, occipitale regio;
• Moeilijkheden met slikken;
• onaangename sensaties in het gebied tussen de schouderbladen;
• Hoofdpijn in de nek en het voorhoofd.

Vail slagadersyndroom:

• onredelijke sprongen in bloeddruk;
• duizeligheid, tot verlies van bewustzijn;
• lawaai in de oren, een gevoel van watten in het hoofd;
• tijdelijke eenzijdige blindheid, "vliegt" in de ogen;
• Periodieke aanvallen van misselijkheid, vooral tijdens het hoofd;
• hoofdpijn - voornamelijk in de nek, evenals migraine;
• Slaperigheid, afname van prestaties, geheugen, aandachtsconcentratie, depressie.

Aandacht! Al deze syndromen moeten met elkaar worden gecombineerd. De afwezigheid van symptomen van een van hen kan een reden zijn voor differentiële diagnose met andere groepen ziekten.

De oorzaken van cervicale osteochondrose

Dostrofische fenomenen in de cervicale wervelkolom worden geassocieerd met de verticale locatie van het skelet en de specifieke verdeling van statische en dynamische belastingen, die grotendeels afhangen van de overheersende poses en mate van ontwikkeling van skeletspieren.

De belangrijkste redenen:

• Het gebrek aan beweging - wat zich niet ontwikkelt - degradeert: de spieren zijn verzwakt, de weefsels worden vernietigd;
• Onjuiste statische houdingen - spierklemmen leiden tot bloedsomloopstoornissen met daaropvolgende weefseldystrofie;
• Gebrek aan voeding of een onevenwichtig dieet - het lichaam moet alles ontvangen dat nodig is voor de constructie en vernieuwing van bot- en kraakbeenstructuren van het skelet, waarbij spierspanning wordt gehandhaafd;
• obesitas, overgewicht, het dragen van gewichten - de belasting op de structuur van het skelet neemt toe;
• constante nerveuze spanning en nerveuze spanningen;
• Hypothermie van de cervicale regio - "gevangen", "opgeblazen" - veroorzaakt verborgen ontstekingsprocessen;
• De aanwezigheid van auto -immuunziekten met de betrokkenheid van kraakbeenweefsel leidt tot zijn voortijdige vernietiging;
• Endocriene pathologieën worden verward door mineraalmetabolisme, verminderen de verteerbaarheid van calcium, silicium, fosfor en andere elementen van bot-chryshotweefsel;
• verwondingen van het cervicale gebied;
• Aangeboren afwijkingen van de wervelkolom en aangrenzende spieren.

Diagnostiek

De diagnose van "osteochondrose van de cervicale wervel" is samengesteld met de lage specificiteit van de symptomen en een breed scala van hun manifestaties. In het onderzoeksproces is een overleg van een neuroloog, chirurg, orthopedist, cardioloog vereist.

Een lichamelijk onderzoek wordt uitgevoerd door een arts met een patiëntonderzoek. De belangrijkste diagnostische belasting ligt bij instrumentele en laboratoriumonderzoeksmethoden.

Instrumentale diagnostiek:

• X -Ray van de cervicale afdeling; In de eerste fase van het proces zal de MRI van de cervicale afdeling informatiefer zijn - het zal zorgen voor een hoge visualisatie van vaste en zachte weefsels - de toestand van de tussenwervelschijven, de aanwezigheid van osteofyten, vervormingen, schade aan de zenuwwortels en bloedvaten; zal de toestand van de ligamenten, spieren, botweefsel evalueren;
• Echografie toont de dynamische toestand van zachte weefsels;
• Dopplerografie van de vaten van de nek zal helpen bij het beoordelen van de hemodynamica en de mate van schade aan de bloedvaten (in het bijzonder de toestand van de spinale slagader);
• Contrast myelografie - zal helpen bij het vermoeden van inbreuk op zenuwprocessen;
• De ECG en echocardiografie van het hart worden gebruikt voor differentiële diagnose van hartsyndroom met hart- en vaatziekten.

Hoe cervicale osteochondrose te behandelen

Het complex van medische maatregelen wordt gevormd, rekening houdend met het stadium van de ziekte (acuut, chronisch), de mate van schade en de oorzaken van de ontwikkeling van pathologie. Gebruik conservatieve behandeling, chirurgische interventie, gemengde benadering.

Conservatief effect

Het is een geleidelijke restauratie of compensatie voor schade tegen de achtergrond van symptomatische behandeling. Bevat medicijntherapie, fysiotherapie, inspanningstherapie en massagemethoden.

Drugsbehandeling:

• Pijnstillers - voornamelijk gels en zalven van lokale invloed; In ernstige gevallen - gemeenschappelijke pijnstillers in de vorm van tabletten;
• Anti -inflammatoire medicijnen - NSAID's, evenals corticosteroïden (korte cursus indien nodig);
• Geneesmiddelen voor het verbeteren van microcirculatie en bloedcirculatie in het algemeen;
• Chondroprotectoren - middelen voor het beschermen en herstellen van kraakbeenstof;
• Musorelaxants - om spierklemmen en spasmen te elimineren;
• Vitamine- en microelene complexen zijn nodig voor voeding en ondersteuning van stoffen door het bouwen van elementen.

Naarmate de acute symptomen worden verzwakt, zijn de methoden van fysiotherapie, inspanningstherapie en zelfmassage verbonden.

Therapeutische gymnastiek Verbetert de voeding van kraakbeen- en botweefsels door de bloedtoevoer in het beschadigde gebied te herstellen. Om complicaties te voorkomen, wordt het aanbevolen om de methode van isometrische bewegingen te gebruiken, terwijl in plaats van echte bochten en kantelen van het hoofd dat kan beschadigen, ze hun imitatie gebruiken.

Aandacht! Alle acties mogen alleen worden uitgevoerd na diagnose en overleg met een arts.

Met de techniek kunt u geatrofieerde korte nekspieren ontwikkelen en versterken en de positie van de cervicale wervelkolom stabiliseren. De volgorde van basisoefeningen:

1. De palm van de rechterhand wordt gereduceerd tot het zijoppervlak van de kop van uw palm binnen 10 seconden op uw hoofd, terwijl de spieren van het hoofd en de nek worden belast voor weerstand-het hoofd moet onbeweeglijk blijven.
2. Laat je hand zakken, ontspan de spieren van het hoofd en de nek zoveel mogelijk gedurende 20 seconden.
3. Herhaal de oefening met de linkerhand.
4. Haal beide handen met je handpalmen in het voorhoofd-press op het voorhoofd gedurende 10 seconden, alsof je je hoofd achteruit probeert af te wijzen, terwijl je de nekspieren inhoudt om de beweging te weerstaan. Het hoofd moet onbeweeglijk blijven.
5. Laat je handen zakken en ontspan de spieren op vergelijkbare wijze als de vorige oefening.
6. Plaats beide palmen in het gebied boven de achterkant van het hoofd. Voer volgens analogie een dringende belasting uit op de spieren van de nek, in een poging je hoofd naar voren te kantelen - het moet nog steeds onbeweeglijk zijn.
7. Laat je handen zakken, ontspan je nek en hoofdspieren. Herhaal de reeks oefeningen 4-10 keer.

Na het versterken van de korte nekspieren, kunt u beginnen met het uitvoeren van dynamische oefeningen.

Opmerking! Als een methode voor het herstellen van de mobiliteit van de cervicale regio, hebben zwemmen en watergymnastiek zich goed bewezen.

Zelfmassage Hiermee kunt u de intensiteit van lokale reacties verminderen en spierklemmen verwijderen tijdens statisch werk. Regels voor uitvoering:

• Blootstellingsgebied - de achterkant van het hoofd, de achterkant en de zijoppervlakken van de nek;
• de procedure in een zittende positie uitvoeren;
• Bewegingen moeten worden uitgevoerd in de richting van de wervelkolom;
• Gebruik alleen vingertoppen;
• Vermijd druk op ontstoken gebieden;
• Voer de bewegingen soepel uit - scherpe druk kan schaden.

Fysiotherapie Kenmerk voor intramurale behandeling en revalidatie van sanatorium-resort. Goed bewezen zelf:

• Elektroforese - hoort de zone, verbetert de microcirculatie, wordt gebruikt voor een diepere penetratie van lokale geneesmiddelen;
• magnetotherapie;
• Amplipulse;
• Uhf.

Chirurgische interventie wordt aangegeven met gecompliceerde extrusie, inbreuken van het ruggenmerg en onbewuste pijnsyndromen.

Dan cervicale osteochondrose is gevaarlijk

Het nekgebied concentreert de dichte verwevenheid van de belangrijkste bloedvaten, nerveuze processen en de dynamische structuren van het botskelet. Bij afwezigheid van behandeling kunnen ernstige pathologische veranderingen worden waargenomen:

• De verzwakking van de vezelachtige ring veroorzaakt dislocaties en subluxatie op het gebied van de meest mobiele wervels;
• De aanwezigheid van osteofyten en spasming van spieren leidt tot inbreuk op zenuwwortels en bloedvaten met de vorming van compressiesyndromen;
• De vernietiging van de kraakbeenachtige schijven en de toenadering van de wervels leidt tot intervertebrale hernia's met inbreuk op nerveus weefsel.

Elk dit fenomeen volgt een uitgesproken negatieve reactie van het hele organisme.

Mogelijke complicaties en gevolgen

De lijst met de meest voorkomende complicaties van cervicale osteochondrose kan worden opgenomen:

• vegetovasculaire dystonie;
• hypertensie;
• zuurstofhonger van de hersenen en zijn structuren;
• Dystrofie van oogretina met visuele beperkingen;
• schildklierfout;
• Verstoring van de functies van de slokdarm en luchtpijp - moeilijke slik- en ademhalingskrampen;
• onbewust pijnsyndroom in het hoofd, nek, borst, bovenste ledematen;
• stuiptrekkingen en gevoelloosheid van het gezicht, handen;
• Stoornissen van het hypothalamische-hypofyse-systeem dat een falen van de gehele hormonale activiteit van het lichaam trekt.

Preventieve maatregelen

De meest effectieve behandeling is de preventie van de ziekte. Preventie zal u hierbij helpen. Het is voldoende om verschillende basisaanbevelingen op te volgen:

• Pas uw houding aan
• Maak een handige werkplek;
• Tijdens sedentair werk, neem pauzes over de "lichamelijke opvoeding";
• Neem in uw dieetvoedsel rijk aan calcium, magnesium, fosfor, silicium - vis, noten, zaden, peulvruchten, zuivelproducten, verse groenten, fruit; Beperk de consumptie van zout, zoet, bloem en scherpe gerechten;
• Gebruik orthopedische matras en kussen voor slaap en rust;
• Zorg voor een niet -zijdige sport - het is beter om de voorkeur te geven aan zwemmen.

Zelfs als u niet in staat bent om alle vereisten in rekening te brengen, kan matige fysieke inspanning, goede voeding en attente houding ten opzichte van uw houding het risico op pathologie aanzienlijk verminderen.